newartcenter.info |
URSUS
SPACER W CZASIEZadanie URSUS – SPACER W CZASIE polega na stworzeniu mobilnej aplikacji w technologii AR (Augmented Reality – rzeczywistość rozszerzona) zawierającej archiwalne fotografie, filmy oraz nagrania wywiadów z byłymi pracownikami i pracownicami Zakładów Przemysłu Ciągnikowego Ursus i odbyciu spacerów artystycznych z jej zastosowaniem po terenach byłych ZPC Ursus. Mobilna aplikacja „Ursus – spacer w czasie” będzie kładła nacisk na upamiętnienie ursuskiej fabryki traktorów poprzez osobiste pamiątki byłych pracowników i pracownic oraz ich wspomnienia.
Aplikacja powiązana będzie ze stroną internetową stanowiącą rodzaj wirtualnego muzeum społecznego – na jego kolekcję złożą się dokumentacje osobistych pamiątek oraz historii im towarzyszących związanych z pracą w zakładach, nagrania wspomnień byłych robotników i robotnic, a także inne materiały powiązane z biograficznymi narracjami o historii fabryki, miasta i dzielnicy Ursus. Przewodnikami Spaceru będą sami byli Pracownicy zakładów (pojawiające się na wyznaczonych przez nas punktach/ stacjach awatary). W czasie trwania projektu położony zostanie nacisk na popularyzowanie samodzielnego korzystania z aplikacji mobilnej „Ursus – spacer w czasie” tak, by po jego zakończeniu każdy mógł indywidualnie odbyć podróż w czasie po terenach byłych ZPC Ursus. W rozumieniu społecznym zadanie wychodzi naprzeciw potrzebie zaspokojenia pragnień lokalnej społeczności odnośnie upamiętnienia dziejów Ursusa. Wykorzystanie technologii AR służy również wzbudzeniu zainteresowania historią ursuskiej fabryki młodszych mieszkańców dzielnicy i Warszawy, nastawione jest więc na dialog i integrację międzypokoleniową. Twórcom „spaceru w czasie” zależy na społecznym zakorzenieniu projektu wykorzystującego nowe technologie. Dlatego proces opracowania aplikacji „Ursus – spacer w czasie” oparty będzie na współpracy realizatorów zadania i lokalnej społeczności. Towarzyszyć mu będzie zbiórka i dokumentacja osobistych pamiątek po zakładach oraz rejestracja rozmów. Działania w ramach przedsięwzięcia URSUS – SPACER W CZASIE służą również popularyzowaniu wiedzy o dzielnicy i historii Zakładów Przemysłu Ciągnikowego Ursus wśród innych warszawiaków i nie tylko, przybliżeniu jej dziejów oraz tematów współczesnych. Geneza projektu Projekt URSUS – SPACER W CZASIE jest kontynuacją działań na terenach byłych Zakładów Przemysłu Ciągnikowego podejmowanych przez artystkę i pedagożkę warszawskiej ASP Jaśminę Wójcik we współpracy z Igorem Stokfiszewskim i Izabelą Jasińską oraz lokalnymi ośrodkami społeczno-kulturalnymi i inicjatywami mieszkańców pod auspicjami Stowarzyszenia im. Stanisława Brzozowskiego. W roku 2013 zrealizowany został SPACER AKUSTYCZNY po terenach byłych ZPC. Wójcik przeprowadziła uczestników spaceru przez tereny fabryki z towarzyszeniem zarejestrowanych wywiadów z robotnikami niegdyś tam pracującymi, które puszczane były z przenośnych głośników. Spacer cieszył się dużym zainteresowaniem lokalnej społeczności oraz innych warszawiaków i stał się inspiracją do podjęcia kolejnych działań związanych z historią i teraźniejszością Ursusa. Podczas ich opracowywania, twórcy zauważyli, że 1) dzielnica Ursus znajduje się w momencie dynamicznych przemian w związku ze zmianami natury własnościowo-urbanistycznej obszaru byłej fabryki; 2) Mieszkańcy dzielnicy (zarówno niegdysiejsi robotnicy, jak i mieszkańcy napływowi) są żywo zainteresowani dziejami oraz przyszłości obszarów pozakładowych, lecz nie uczestniczą w procesie jej decydowania i wypracowywania; 3) Dzieje się tak m.in. ze względu na brak integracji lokalnej społeczności. Ursus podzielony jest na pięć osiedli – Czechowice, Szamoty, Gołąbki, Niedźwiadek i Skorosze – rozwijających się w związku z napływem kolejnych grup mieszkańców. Dzielnica poprzecinana jest siatką trakcji kolejowych, zaś niemal jedną czwartą jej obszaru zajmują niedostępne tereny fabryczne, które zawsze stanowiły centrum dzielnicy, obszar życio- i tożsamościowotwórczy Ursusa. Lokalna społeczność to nieskomunikowane grupy napływowe i pokoleniowe, które nie posiadają wspólnego mianownika w związku z brakiem przestrzeni do interakcji i jego wypracowania oraz rozmyciem się tożsamości dzielnicy ze względu na przemiany terenów pofabrycznych. Wnioski wypracowane poprzez współpracę z mieszkańcami Ursusa doprowadziły do realizacji projektu ZAKŁADY. URSUS 2014, który odbył się w dn. 13-15 czerwca z udziałem lokalnej społeczności, twórców takich jak Paweł Althamer, Jaśmina Wójcik i Władimir Kuzniecow oraz z towarzyszeniem Parady Traktorów z Pl. Defiilad i występu Orkiestry Dętej Ziemi Mazowieckiej (dawnej orkiestry zakładowej). Działania realizowane były na terenie Energetyki Ursus (fabrycznej elektrociepłowni) przy ul. Posag 7 Panien – w samym sercu Zakładów Przemysłu Ciągnikowego i przygotowane zostały w we współpracy z Wydziałem Kultury i Promocji urzędu dzielnicy pod honorowym patronatem burmistrza Wiesława Krzemienia. Celem projektu było zaproszenie mieszkańców Ursusa i innych warszawiaków na tereny zakładowe, ich integracja wokół historii dzielnicy oraz tematu przyszłości obszaru pofabrycznego i całego Ursusa. Z perspektywy kuratorów ważne było wsłuchanie się w głos lokalnej społeczności i wspólne zadecydowanie, czego powinny dotyczyć działania artystyczno-społeczne związane z dzielnicą w przyszłości. Tematem, który – jak wynikło z realizacji przedsięwzięcia ZAKŁADY. URSUS 2014 – budzi szczególnie wiele pasji wśród mieszkańców dzielnicy jest upamiętnienie jej dziejów. Bogate dziedzictwo ultury, architektury i urbanistyki przemysłowej W związku z powstawaniem na terenach byłych ZPC Ursus osiedla mieszkaniowego zanika materialne dziedzictwo architektury i urbanistyki, które kształtowały się w ciągu minionego wieku (od lat 20., gdy postawiono pierwsze hale fabryki Ursus). Poza 7 budynkami z lat 20. i 30. XX w. (są to: modelarnia, odlewnia aluminium, odlewania żeliwa, warsztat remontowy, odlewnia brązu, magazyn oraz wydział mechaniczny) mieszczącymi się przy ul. Traktorzystów i ul. Cierlickiej, objętymi ochroną konserwatorską, zabudowania fabryczne są wyburzane. Zanika spuścizna kultury przemysłowej Ursusa, nierozerwalnie związana z dziejami rodzimego przemysłu na przestrzeni XX w. W ursuskiej fabryce produkowano pierwsze w Polsce modele samochodów ciężarowych, Ursus dostarczał pojazdy wojskowe dla armii II RP, mieściła się tutaj największa w Polsce fabryka maszyn rolniczych w okresie powojennym, która zaopatrywała w traktory Europę Środkową, Indie i Bliski Wschód. Dzieje ursuskiego przemysłu to także historia rodzenia się opozycji demokratycznej w okresie PRL. Strajk ursuski z czerwca 1976 r. był jedną z przyczyn zawiązania się Komitetu Obrony Robotników. Z ursuskimi robotnikami, technikami i inżynierami współpracowali Henryk Wujec i Jacek Kuroń. W Ursusie był Lech Wałęsa i Jeffrey Sachs – współtwórca polskich reform gospodarczych. Ale na dzieje kultury przemysłowej tego obszaru składają się – być może przede wszystkim – dziesiątki tysięcy anonimowych biografii mieszkańców dzielnicy, którzy pracowali w zakładach lub przyzakładowej infrastrukturze (obiektach edukacyjnych, kulturalnych, stołówkach, itp.) i ich potomków, a także napływowych mieszkańców Ursusa, którzy dziś stanowią tkankę społeczną dzielnicy. Projekt URSUS – SPACER W CZASIE ma na celu zebranie dokumentacji i udostępnienie jej szerokiej publiczności z wykorzystaniem współczesnych technologii wyjątkowej historii tej dzielnicy Warszawy oraz upamiętnienie doświadczeń mieszkańców dzielnicy, byłych pracowników ZPC tak, by wpisać ich biografie w dzieje rozwoju przemysłu i kultury przemysłowej oraz społecznej minionego wieku. Czym jest technologia AR (Augmented Reality – rzeczywistość rozszerzona) Technologia AR (Augmented Reality – rzeczywistość rozszerzona) polega na nakładaniu generowanej komputerowo grafiki na obraz świata widziany kamerą, np. telefonu. Aplikacje AR mogą wykorzystywać czujniki komórki: akcelerometr, żyroskop, kompas i GPS-a, a także mobilny internet – aby użytkownik mógł zobaczyć i dowiedzieć się więcej o oglądanym miejscu, przedmiocie itp., lub wykorzystywać „markery”, tzn. na obiekcie pozostawia się znacznik, po najechaniu na który w telefonie wyświetlają się dodatkowe informacje. W technologii AR zapisać można obraz (fotografie, filmy, animacje) oraz dźwięk (uruchamianie nagrań), działa ona także w rozdzielczości 3D. W praktyce osoba spacerująca po danym miejscu z telefonem komórkowym, tabletem lub innym urządzeniem mobilnym nakierowuje urządzenie na obiekt i ogląda go na ekranie urządzenia wzbogacony o elementy dodane w ramach aplikacji ( fotografie, filmy, animacje, dźwięk). Technologia AR jest bardzo często stosowana w przedsięwzięciach o charakterze upamiętniającym historię miejsc. Od 2011 r. działa m.in. aplikacja stworzona przez Muzeum Powstania Warszawskiego, umożliwiająca oglądanie charakterystycznych dla wydarzeń sprzed 70 lat lokalizacji w stolicy w ich historycznym kształcie tak, jak wyglądały one podczas zrywu powstańczego. Aplikacja zawiera także filmy. Aplikacje w technologii AR zaprojektowane zostały również m.in. dla: Muzeum Fryderyka Chopina w Żelazowej Woli, Sukiennic w Krakowie, Centralnego Muzeum Włókiennictwa w Łodzi, stołecznego Pałacu w Wilanowie i in. |
|
PLATFORM FOR NEW COMMUNICATION
|
© 2016 PNC NEWARTCENTER.INFO
|